می خواهی نماز بخوانی، می گویند بگو: قربه الی الله
می خواهی غسل کنی می گویند اول نیت کن: قربه الی الله
حتی در گام بالاتر
اگر می خواهی همه ی اعمالت عبادت محسوب شوند در همه ی کارهایت نیت تقرب به خدا داشته باش.
و قطعا مهم ترین اثر اعتکاف هم، نزدیک شدن به ذات مقدس اله است.
ام حقیقتا قرب یعنی چه؟
و سؤال مهمتر اینکه قرب چه نتیجه ی عملی در دنیا خواهد داشت؟
برای جواب دادن به این دو سوال از این قسمت رجز حضرت علمدار استفاده می کنیم:
هذا حسین شارب المنون
بعد از حرکت امام حسین علیه السلام به سمت کوفه،عمرو ابن سعید (حاکم مکه) امان نامه ای به امام علیه السلام می نویسدو ایشان را از رفتن به کوفه برحذر می دارد و پیشنهاد می کند که اگر به مدینه برگردند در امان هستند.امام علیه السلام در جواب می فرمایند:
بهترین امان ها ،امان خداوند است و به خدا ایمان نیاورده کسی که از او در دنیا نترسد. از خدا می خواهم که ترس از خود را در دنیا به ما کرامت فرماید تا در آخرت موجب امنیت ما شود.
کربلا جلوه ی ویژه ای از خدا ترسی امام عاشورا ویاران اوست.
فرض کنید ، در کوچه ها ی شهر در حال قدم زدن هستید .
سارقی به شما حمله می کند و می خواهد کیف شما را به زور از چنگتان در آورد.
شما چه واکنشی از خود نشان می دهید؟
عاقلانه آن است که اگر شیئ ارزشمندی در آن ندارید، مقاومت بیجا نکنید.
اما اگر مقدار قابل توجهی پول در کیف باشد چه؟
احتمالا کمی مقاومت می کنید ولی اگر قمه اش را در آورد، می دهید ببرد.
با خود می گویید، ارزشش را ندارد به خاطر مال دنیا، سلامتی خود را از دست بدهم.
اما اگر کیف پر از مدارک و اسناد مهم و سری است که به صورت امانت دست شماست،چه عکس العملی از خود نشان می دهید؟
اگر ترسو نباشید، می ایستد ،چاقو هم می خورید ولی نمی گذارید کیف را از شما بدزدد،چون می دانید ارزشش را دارد.
قضیه ی هسته ای هم اینگونه است...
روابط سیاسی ایران با کشورهای غربی از زمان استقرار حکومت صفویه در سال 1500 میلادی آغاز شد.
روابط حاکم آن دوره اغلب تجاری بود وفروش ابریشم مهم ترین راه کسب درآمد حکومت محسوب می شد.
بعد ازسقوط صفویه ،ایران دوباره در آتش اختلافات فرو رفت .
گذشت و گذشت تا فردی به نام آقا محمد خان قاجار،کشور را یکپارچه کرد و حکومت قاجار را برقرار نمود.
2کشور روس و انگلیس مهم ترین کشورهای خارجی بودند که روابط سیاسی با قاجار داشتند.
از دوره ی قاجار به دوره ی امتیازات و سازش کاری ها و خیانت ها یاد می شود.
قرار دادهایی که به موجب جنگ های اول و دوم ایران و روس بر ما تحمیل شد ،زبانزد عام و خاص است.
معاهده گلستان و ترکمنچای با روس ها و قراردادهای مجمل و مفصل و...با انگلیس و چندین مورد حق امتیاز به بیگانگان نمونه ای از این ننگ هاست.
شاید اگر از فتحعلی شاه قاجار سوال کنیم که به چه حقی سرزمین های شمالی ایران را بخشیدی ، به ما جواب دهد
هر بازی قوانین خاص خود را دارد و کسانی در میدان مسابقه پیروز میدان هستند که قوانین را بیشتر بدانند و بهترعمل کنند.
یک فوتبالیست اگر قانون بازی در میدان را نداند (مثلا اینکه توپ را بادست بگیرد، خطاست) نمی تواند بازیکن خوبی باشد و همچنین اگر بداند ولی خوب اجرا نکند،به نتیجه نخواهد رسید.
چه کسانی قوانین بازی ها را طراحی می کنند؟
مسلما کسانی که آن را به وجود آورده اند.
خدا هم به عنوان خالق جهان قوانینی در عالم وضع کرده است که ما به آنها سنت های الهی می گوییم.
خالق دنیا این قوانین را در کتاب هستی یعنی قرآن ذکر کرده است.
قوانینی که مو لای درز آنها نمی رود ، البته به اعتقاد ما.
حال که این مقدمه را شنیدید، بیایید آیات118 تا 120 آل عمران را بررسی کنیم.
حوادث تاریخ صدر اسلام ،تعدادی وقایع تاریخی از هم گسسته نیست،بلکه یک جریان فرهنگی پیوسته است که برای فهم هر قسمت از آن نیاز به درک اجمالی از تمام آن جریان تاریخی می باشد.
نمی شود عاشورا حسین علیه السلام را تبیین کرد ولی از صلح امام حسن علیه السلام هیچ نگفت.
نمی شود قیام حسینی را تفسیر کرد ولی نسبت به حکومت امیر المومنین،علی علیه السلام سکوت کرد.
و نمی شود از کربلا گفت و از حوادث سال 11هجری نگفت...
از روزهایی که حرمت دختر رسول خدا را شکستند و فریاد مظلومانه ی او را شنیدند و باز جسارت کردند.
ارتباط عجیب و ناگفته ای بین عاشورا و فاطمیه برقرار است....
کاروان اسرا قدم به قدم به شهرشام نزدیک می شد، در بعضی از شهرها با سنگ و چوب پذیرایی می شدند و این بود جواب قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی
شبانگاه به منزل قنسرین رسیدند و در همانجا فرود آمدند.
مرد راهبی (مسیحی) از صومعه ی خود بیرون آمد و مشاهده کرد که از سر مقدس امام حسینعلیه السلام نوری به سمت آسمان بلند است.
راهب به سمت حاملان سر مقدس آمد و به ازای ده هزار درهم سر مقدس را تا صبح به امانت گرفت.
راهب صدای هاتف آسمانی را شنید که می گفت: خوشا به حال تو وخوشا به حال آن کسی که حرمت این سر را شناخت.
راهب صدازد: یارب، به حق عیسی به این سر مقدس فرمان بده تا با من سخن گوید...
برای چند دقیقه با خود خلوت کنید.
خود را جای یک جوان اروپایی بگذارید که تصور او از این جهان یک تصور صرفا مادی است.
خدا، پیامبر،امام، قیامت ،حسابرسی، بهشت و جهنم، روح و... هیچکدام برای
او تعریف نشده است اگر برای او خدایی هم تعریف بشود خدایی است که جهان را
در ابتداخلق کرده و سپس کوک کرده و الان دیگر کاری به کار آن ندارد.
برای چند لحظه خودتان را جای او بگذارید و خود را خالی از همه ی این
اعتقادات ببینید. چه احساسی دارید؟
...
عباس علیه السلام اهل سازش نیست...
برایش امان نامه می آورند. عباس علیه السلام و برادرانش به شمر لعنه الله گفتند:
لعنت به تو و امان نامه ات، ما در امان باشیم و پسر دختر پیامبر صلی الله علیه و آله امان نداشته باشد؟!
اینجا تکبیرها، اصحاب امام علیه السلام را دچار تردید نمی کند. آنها همه جوره پای امامشان ایستاده اند. نگاه عباس فقط و فقط به امر امام علیه السلام است.
کافی است حسین علیه السلام لب تر کند و عباس لبیک بگوید.
حال پی به جهالت افرادی می بریم که برای عباس علیه السلام امان نامه می آورند. دشمن بایداز او در امان باشد چرا که با شدت تمام به سوی دشمن حمله می کند و رجز می خواند
لاارهب الموت اذالموت زقی حتی اواری فی المصالیت لقی
جهان بینی حسینی...
این که چگونه به عالم نگاه کنیم در تصمیم گیری و عمل ما تأثیر می گذارد.
اگر بخواهیم علمی صحبت کنیم، باید بگوییم هرمکتبی از 3قسمت تشکیل می شود که هرکدام روی دیگری اثر می گذارند.
شناخت -----< جهان بینی ------> ایدئولوژی
مثلا کسی که جهان را فقط مادیات می داند و صرفا مادی به پدیده های هستی می نگرد،در عمل هم رفتاری مطابق با همین نگاه را دارد ؛ یعنی مفاهیم ارزشی از جنس معنویات مثل کمک به خلق،ایثار،توکل،عبادت و... برای اومعنایی ندارد ، چون باعینکی پیرامونش را می نگرد که جز مادیات چیز دیگری نیست.
در واقع جهان بینی مثل همان عینک رنگی است که هر رنگی باشد،جهان به همان رنگ دیده می شود.
حال که این مقدمه را گفتیم،بیاییم نکته ای دیگر از اولین جمله ی رجز حضرت عباس علیه السلام بیان کنیم،در مورد جهان بینی حسینی...
یانفس من بعد الحسین هونی...
