خطوط قرمزی که لوزان به آن تجاوز کرد!
امام خمینی رحمه الله علیه:
پسند غرب آن است که ما همه چیزمان را تقدیمشان کنیم، بی چون و چرا. اگر آقایان این را می خواهند، این پسند ملت ما نیست و اگر آقایان یک چیزی خیال می کنند که در غرب خبری هست هیچ خبری نیست جز جنایت، جز خیانت...(صحیفه امام،جلد11،صفحه51)
اگرچه امسال سال «دولت و ملت، همدلی و همزبانی» است، اما همدلی و همزبانی با دولت سبب نمیشود که خلاف حقیقت بیان شود؛ لذا تمسک به همدلی و همزبانی برای کتمان حقایق را موجه نمیدانیم.
مقام معظم رهبری درعین اینکه به صراحت فرمودند در جزئیات مذاکرات ورود پیدا نمی کنند، امّا بارها خطوط قرمزی برای مذاکرات هستهای تعیین فرموده اند. ما در اینجا با یادآوری خطوط قرمز مذاکرات هسته ای به تخطّی هایی که از این خطوط قرمز در بیانیه لوزان شده است اشارهای مختصر می نماییم.
خط قرمز1:
مقام معظم رهبری در تاریخ16/04/1393: «تامین نیاز قطعی کشور در زمینه غنی سازی به میزان 190000سو»
*طبق متن وزارت امور خارجه، ما بیش از5000تا سانتریفیوژ خواهیم داشت که با توجه به قدرت2/1 آنها می شود بیش از 6000 سو که اگر یک حساب سرانگشتی انجام دهیم متوجه می شویم که برای تآمین سوخت یکسال نیروگاه، باید 31سال غنی سازی کنیم.
خط قرمز2:
مقام معظم رهبری درتاریخ20/01/1393: «کسی حق معامله بر روی دستاوردهای هسته ای را ندارد.»
*آیا غنی سازی 20درصد دستاورد هسته ای نبود که بر روی آن معامله صورت گرفت و قرار شد ما بیش از 3.67 درصد غنی سازی نکنیم؟!
خط قرمز3:
مقام معظم رهبری در تاریخ20/01/1393: «حرکت علمی هسته ای، به هیچ وجه نباید متوقف و یا حتی کُند شود.»
تحقیق و توسعه یکی از نقاط امیدواری ما بود به شکلی که ما میتوانستیم محدودیتهای بیشتری بر صنعت هستهای بپذیریم، اما تحقیق و توسعه را محدود نکنیم. فایدهی چنین کاری این میبود که میتوانستیم به پیشرفت خود در زمینهی هستهای ادامه دهیم و به محض برداشته شدن محدودیتها دوباره غنیسازی را مطابق پیشرفتهای جدید شروع کرده و از دنیا عقب نباشیم؛ چون در آن صورت در حوزهی تحقیق و توسعه پا به پای جهان پیش رفته بودیم.
در گزارش منتشر شدهی وزارت خارجهی جمهوری اسلامی ایران آمده است که «ایران برنامه تحقیق و توسعه خود را روی ماشینهای پیشرفته ادامه خواهد داد و مراحل آغاز و تکمیل فرایند تحقیق و توسعه سانتریفیوژهایIR-8, IR-6, IR-5, IR-4, را در طول دوره زمانی ۱۰ساله برنامه جامع اقدام مشترک ادامه خواهد داد.»
مقام معظم رهبری در تاریخ20/01/1394: «توسعهی علمی و فنّی هستهای در ابعاد گوناگون، بههیچوجه نبایستی متوقّف بشود.»
*همانطور که ملاحظه میشود، تحقیق و توسعه فقط روی سانتریفیوژهای IR4-IR5- IR6- IR8محدود میشود.
خط قرمز4:
متن بیانیه لوزان:
«فردو از یک سایت غنی سازی به یک مرکز هسته ای، فیزیک و فن آوری تبدیل خواهد گردید.»
مقام معظم رهبری در تاریخ20/01/1393: «هیچیک از دستاوردهای هسته ای، تعطیل بردار نیست.»
وقتی هیچیک از دستاوردهای هستهای تعطیل بردار نیست به طریق اولی تبدیل بردار هم نیست؛ زیرا تبدیل بدتر از تعطیل است. فضای تعطیل شده را می توان پس از مدتی باز کرد و دوباره کار را ادامه داد اما اگر تبدیل صورت گرفت، در واقع کاربری عوض شده است و بازگشت پذیری به شدت دشوار می شود.
خط قرمز5:
بیانیه لوزان:
«مجموعه تدابیری برای نظارت بر اجرای مفاد برنامهی جامع مشترک اقدام شامل اجرای کد اصلاحی ۳.۱ و اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی مورد توافق واقع شده است.»
مطابق پروتکل الحاقی، آژانس هم میتواند به مراکزی که شما به عنوان مرکز هستهای اعلام کردهاید برود و هم میتواند به هر مرکزی که شک کند در آن فعالیت هستهای جریان دارد، رفته و بازرسی کند؛ این در حالی است که مطابق NPT تنها میتوانست مراکز اعلامشده را بازرسی نماید. از طرف دیگر بر اساس NPT باید دو هفته قبل از بازرسی به شما اعلام میکرد که در این صورت شما دو هفته زمان در جهت مرتب کردن وضعیت مرکز مربوطه داشتید؛ اما مطابق پروتکل الحاقی بازرسیهای معمول از دو روز قبل و بازرسیهای سرزده بدون هماهنگی صورت میپذیرد
مقام معظم رهبری در تاریخ20/01/1394: «به مسئولین محترم تذکّر دادیم و به شما هم عرض میکنیم، این که بههیچوجه اجازه داده نشود که به بهانهی نظارت، اینها به حریم امنیّتی و دفاعی کشور نفوذ کنند؛ مطلقاً»
خط قرمز6:
مقام معظم رهبری در تاریخ01/01/1394: «رفع تحریمها جزو موضوعات مذاکره است، نه نتیجهی مذاکرات»
مطابق بیانیهی لوزان، اتحادیهی اروپا تحریمها را لغو نمیکند؛ بلکه «اعمال تحریمها» را لغو میکند؛ یعنی تحریمها تعلیق میشوند و قوانین باقی میماند که این یک نقطهی اتکای برگشتپذیر برای طرف مقابل محسوب میشود. ضمناً همهی تحریمها هم تعلیق نمیشود؛ بلکه تحریمهای مالی و اقتصادی مربوط به هستهای تعلیق میشود.
همین بحث تعلیق در مورد تعلیق تحریمها از سوی امریکا هم مطرح میشود؛ چون در اینجا هم اجرای تحریمها متوقف میشود. ضمناً تمام تحریمها هم تعلیق نمیشود؛ بلکه تحریمهای مالی و اقتصادی ثانویهی مربوط به هستهای لغو میشود و تحریمهای اولیه لغو نمیشود. تحریمهای اولیه مربوط به شرکتهای خود امریکاست و تحریمهای ثانویه مربوط به سایر کشورهاست؛ یعنی امریکا به کشورهای دیگر اجازه میدهد دست از تحریم ایران بردارند؛ اما نسبت به شرکتهای خودش چنین کاری را انجام نمیدهد. تحریمها هم همزمان با اجرای ایران به تعهداتش تعلیق نمیشود؛ بلکه همزمان با تأیید آژانس این اتفاق خواهد افتاد. به این ترتیب و مطابق متن، نه همهی تحریمها، نه همزمان با اجرای تعهدات و نه لغو خواهند شد.
خط قرمز7:
مقام معظم رهبری در تاریخ19/11/1393: «باید حربه ی تحریم از دست دشمن خارج شود.»
اما در مورد قطعنامههای شورای امنیت لفظ "Terminate" به صورت مطلق آمده است که در این مورد معنای لغو میدهد اما چون در مورد اتحادیهی اروپا و امریکا مقید بود معنای تعلیق میداد. در این زمینه اولاً هیچ بحثی از زمان لغو تحریمها هم نشده است؛ ثانیاً آیا همهی قطعنامههای مرتبط با هستهای شورای امنیت لغو خواهد شد؟ هم بله و هم خیر! به این دلیل که ضمن اینکه قطعنامهی جدید تحریمهای قبلی را لغو میکند، همزمان محدودیتها و تحریمهای جدید را هم اعمال میکند.