دست داد ولی دست نداد...
بعضی تا اخم دشمن را می بینند، عقب نشینی می کنند، قالب تهی می کنند، صحنه را ترک می کنند و پشت ولایت را خالی.
به سخن خدا ایمان داشته باشیم که دشمن اسلام ، همیشه به ما اخم خواهد کرد.
لن ترضی عنک الیهود و لا النصاری حتی تتبع ملتهم
به قول قرآن تا ما مثل خودشان نشویم دست از سر ما بر نخواهند داشت.
پیر جمران تفسیر زیبایی از این آیه ارائه داد:
اگر روزی دشمن از ما تعریف کرد باید به خود شک کنیم وگرنه اخم کردن او عادی است.
انگار بعضی درست شده اند برای القای ترس از دشمن در میان مردم!
انگار از گزینه های روی میز می ترسند.
یادمان نمی رود یک زمانی عده ای می گفتند نمی شود با آمریکا درافتاد، مگر آمریکا کم کسی است!
ما در افتادیم و شد.
اسلام به مسلمان بی اراده ی تو سری خور و ضعیف بهایی نمی دهد
اسلام مثل مسیحیت نیست که بگوید، اگر یکی توی گوش راستت زد صورتت را بچرخان که طرف چپ هم بزند.
اسلام به مسلمان با اراده ی قوی نیاز دارد
و اعدوالهم ما استطعتم من قوه
قرآن می گوید هر چقدر می توانید قدرتمند شوید
اما با چه هدفی؟!
با هدف دفاع از دین خدا و بندگان خدا
برای ترساندن دشمن خدا و دشمن مسلمین.
باید دشمن با دیدن بچه مسلمان تنش بلرزد و اجازه ی عرض اندام به خود ندهد.
زیرا اگر به آنها فرصت جولان و حرکت بدهی، شما را باقی نخواهند گذاشت. اگر فرصت به دست بیاورند نابودتان خواهند کرد.
ود الذین کفروا لو تغفلون عن اسلحتکم و امتعتکم فیمیلون علیکم
دشمن می خواهد تو غفلت کنی تا تو را به چنگ خود بیاورد.
حال می فهمیم چرا دشمن از عباس علیه السلام می ترسد!
چهار هزار تیر انداز برای حفاظت از فرات به کار می گیرند. حال می فهمیم چرا با غرش رجز او لرزه بر اندام دشمن می افتد.
اگر جلوی دشمن قوی بودیم و اظهار ضعف نکردیم او نیز حساب کار خودش را می کند
اظهار عجز در بر ظالم روا مدار اشک کباب موجب طغیان آتش است
اصلا درس عاشورا به ما، درس اقدام و نهراسیدن از خطرات است.
در روز ولادت علمدار سرزمین عشق این درس را بیاموزیم.
عباس علیه السلام در برابر خشم دشمن لبخند ذلیلانه نمی زد ،جواب دشمنی را با دشمنی می داد.
حتی وقتی برایش امان نامه آوردند،دست رد به لبخند موزیانه ی شمر زد و دست دوستی با دشمن امامش نداد.
در راه اطاعت امر امامش،دستانش را داد ولی با دست چودنی دشمن که در دستکش مخملی پوشانده شده بود دست نداد.
دست داد ولی دست نداد...