رجز یعنی عباس علیه السلام (یادداشت اول)

یانفس من بعد الحسین هونی

این، اولین جمله ی رجز حضرت عباس علیه السلام است زمانی که وارد شریعه ی فرا ت شد.

ای نفس عباس، اگر امامت ، حسین علیه السلام را تنها بگذاری ،ذلت و خواری دامنت را خواهد گرفت...

چقدر عجیب، عباس و تنها گذاردن حسین علیه السلام

هیهات

او که در وفا سرآمد همه ی بشریت است چرا به خودش اینگونه نهیب می زند؟

یانفس...

آی عباس، با توام

حواست راخوب جمع کن

یادت نرود زندگی بی حسین علیه السلام جز ذلت ثمری ندارد...

بیایید کمی مطلب را بازتر کنیم.

از اینجا شروع میکنیم.

احتمالا سؤال های زیر ، به ذهن شما هم خطور کرده باشد.

چقدر حرف تکراری می زنید...

چقدر روضه ی تکراری می خوانید...

آه خدای من

چقدر در قرآنت می گویی که عذاب من چنین و چنان است؟

چقدر دم از ثواب و عقاب می زنی؟

او جواب می دهد

ای رسول ما

فذکر

دائما به گوش مردم بخوان، مکرر یادآوری کن حرف هایم را...

که چه بشود؟!

...فَإِنّ َالذِّکْرى‏تَنْفَعُ الْمُؤْمِنینَ یادآوری برای مؤمنین سودمند است.

آخر خدای من! حرف تکراری زدن جز خستگی چه سودی دارد؟!

به نفس خودت دائم گوشزد کن

از تذکر عباس علیه السلام به خودش بیاموز که حتی اگر عباس هم باشی باز باید مواظب نفست باشی تا در مسیر حق و حقیقت بمانی، تا از حق منحرف نشوی، چرا که

...‏إِنّ َالنَّفْسَ لَأَمَّارَة ٌبِالسُّوءِإِلاَّمارَحِمَ رَبِّی إِنّ َرَبِّی غَفُورٌ رَحیمٌ

شاید مراقبه از نفس که مورد تأکید علمای اخلاق است از راه همین تذکر دائمی به نفس محقق می شود.

و چه زیبا فرمود امام متقیان امیرالمؤمنین علی علیه السلام

مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاس ِإِمَاماً فَلْیَبْدَأْ بِتَعْلِیمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِیمِ غَیْرِه

هر کس می خواهد جلودار مردم و الگوی آنها باشد باید ابتدا به اصلاح خودش بپردازد

آری عباس به خودت تذکر بده

توی می خواهی شاخص شوی، قرار است امام صادق علیه السلام در شأن تو بگوید:

کان عمنا عباس نافذ البصیره

پس باید دائم به خودت تذکر دهی، خودت را مخاطب قرار دهی که

یا نفس من بعد الحسین هونی

بگو تا خدای ناکرده غفلت تو را در بر نگیرد و فراموش نکنی...

 یادمان باشد:

برای کسی که در مسیر ولایت حسینی گام بر می دارد یادآوری سختی ها، ملزومات راه و فراز و نشیبها ضروری و لازم است.

نشود ما هم مثل  کسانی که بعد از عمری خدمت در مسیر اهل بیت(ع)،به خاطر نداشتن معرفت و محبت به ایشان، در وسط راه جا زدند،بشویم.

ماهم صبح و شام به خودمان یاد آوری کنیم

زندگی بی رنگ و بوی حسین علیه السلام ،ارزش زندگی ندارد...