بعضی ها عوامانه به ما خرده می گیرند که چرا شماها گیر داده اید به بحث هسته ای؟
مگر اختلاس و دزدی و فساد و بد حجابی و بی کاری و... مشکلات این مملکت نیستند که شما نسبت به آنها دلواپس نیستید؟
و سپس نتیجه گیری می کنند که ما کاسب تحریمیم و از قِبل این دلواپسی چیزی گیرمان می آید یا حداقل می خواهیم دولت را تخریب کنیم تا حزب مورد علاقه ی ما در دوره ی بعد بر سرکار آید!
اما من از طرف همه ی دلواپسان سخن نمی گویم، چراکه خیلی بعید نیست، بعضی از آنها کاسب تحریم باشند و مخرب دولت به نفع منافع حزبی خود.
البته بگذریم که آقای عزیز ما هم در این دوسال ده ها برابر بحث فساد مالی بر روی بحث هسته ای تمرکز کرده است و این نشانگر اهمیت این مساله است.
من از طرف خودم حرف می زنم!
البته اگر برای دانشجو حق حرف زدن قائل باشیم...
اگر من بر روی مسأله ی هسته ای تمرکز کرده ام، تنها دلیلش این نیست که تیم مذاکره کننده خطوط قرمز رهبری را به طور آشکار نقض کرده است و با بی شرمی تمام ادعا می کند که رعایت کرده اند.
تنها دلیلش این نیست که با اعطای حق نظارت های غیر متعارف و فراتر از ان پی تی، به دشمنان این ملت حق بازدید از همه ی تاسیسات(حتی نظامی) داده شده است و این یعنی تهدید امنیت ملی به طور رسمی و قانونی و زیر سوال بردن عزت ملی!
تنها دلیلش این نیست که امید واهی به ملت می دهند و آنها را به برداشته شدن تحریم ها امیدوار می کنند حال آنکه، این سخنان جز خیالی پوچ نیست و هیچگاه دشمن تنها ابزار فشار خود را بر نمی دارد و در توافق نامه هم با آوردن قید پس از راستی آزمایی آژانس، آب پاکی را بردستان کسانی می ریزد که عملکرد آژانس را خوب می شناسند.
دلیل اصلی تمرکز من بر بحث هسته ای هیچ یک از موارد فوق نیست، اگرچه همه مهم اند.
اگر دوستان به سخنان اخیر حضرات آقایان گوش کرده باشند، یک نکته ی دیگری مورد تاکیدشان است که آن، بسیار خطرناک است، مضمون سخنان ایشان به شرح زیر است:
متن انگلیسی توافق نامه وین