حسین علیه السلام برای سیراب کردن طفلانش در روز عاشورا دو راه داشت:
یکی قبول امان نامه ی یزید و زیر یوغ مستکبر زمان رفتن
و دیگری تکیه بر علمدار رشیدش، سقای حرم، حضرت عباس علیه السلام
و حسین علیه السلام حاضر نشد برای اینکه تحریم آب برداشته شود، با دشمن اسلام معامله کند.
یادمان باشد، اگر یاران حسین علیه السلام هم می خواستند آب را از دست کسی غیر از دستان قلم شده ی عباس بنوشند، فرصت برایشان آماده بود اما ترجیح دادند با لبِ تشنه شهید شوند اما از دشمن حسین علیه السلام طلب آب نکنند.
و اما غواصان دریا دل عملیات کربلای4 امروز سر از خاک برداشته اند تا بگویند راه را گم نکنید.
ما دیروز عباس وار با دستان بسته بر روی خاک افتادیم تا شما امروز حسین وار از دست دشمنان ما طلب آب و غذا نکنید...
